ارائه‌ی الگویی ساختاری جهت پیش‌بینی کیفیت تدریس اعضای هیأت علمی بر اساس ذهنیت فلسفی و انگیزش شغلی آنان

هدف اصلی این تحقیق، مطالعه­ی رابطه­ی میان ذهنیت فلسفی و انگیزش شغلی اعضای هیأت علمی با کیفیت تدریس آنان بود. به این منظور 287 نفر از استادان دانشکده­های مختلف دانشگاه شهید باهنر با روش نمونه­گیری تصادفی- طبقه­ای انتخاب شدند و ابزارهای اندازه­گیری را که شامل پرسش­نامه­ی محقق­ساخته­ی سنجش کیفیت تدریس، پرسش­نامه­ی ذهنیت فلسفی و پرسش­نامه­ی انگیزش شغلی لوداهل و کیچنر را تکمیل کردند. ابزارها از روایی و پایایی مطلوب برخوردار بودند. در این تحقیق، برای مشخص کردن سهم ذهنیت فلسفی و انگیزش شغلی با کیفیت تدریس از رگرسیون چندگانه و مدل­سازی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. یافته­ها نشان داد که ذهنیت فلسفی به صورت مستقیم و مثبت با کیفیت تدریس و انگیزش شغلی به صورت مستقیم و مثبت با کیفیت تدریس رابطه­ی معناداری دارند. هم­چنین ذهنیت فلسفی با انگیزش شغلی رابطه­ی مستقیم، مثبت و معناداری دارد و انگیزش شغلی نقش واسطه­ای معناداری در رابطه­ی بین ذهنیت فلسفی و کیفیت تدریس دارد. نتایج با توجه به پژوهش­های پیشین به بحث گذاشته شد و پیشنهادهایی به منظور پژوهش بیش­تر در این زمینه مطرح گردید.